Κείμενο της μαθήτριας Κ.Β περί φασισμού...

ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ανθρώπινη φύση. Ένα θέμα που από αρχαιοτάτων χρόνων απασχολεί την ανθρωπότητα. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι φιλόσοφοι προβληματίζονται  για το αν η φύση μας είναι κατά βάση καλή αλλά διαφθείρεται από την κοινωνία, ή είναι κακή αλλά διατηρείται  υπό έλεγχο από την κοινωνία. Η έξαρση όμως των ρατσιστικών και φασιστικών φαινομένων τον τελευταίο καιρό, φαίνεται να αιτιολογεί και να δικαιολογεί την τελευταία άποψη.

ΟΡΙΣΜΟΣ

Φασισμός είναι η ιδεολογία και το πολιτικό σύστημα του άκρατου εθνικισμού και ολοκληρωτισμού. Γενικότερα είναι κάθε μορφή, συμπεριφορά, στάση ζωής που χαρακτηρίζεται από την αυθαιρεσία, την αυταρχικότητα, την καταπίεση.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Ο όρος φασισμός προέρχεται από την λατινική λέξη «fasces». Έτσι ονομαζόταν συγκεκριμένο αρχαίο ρωμαϊκό έμβλημα εξουσίας, το οποίο απεικόνιζε ράβδους δεμένες γύρω από έναν πέλεκυ.

Ο φασισμός γεννήθηκε μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου(1919) στην Ιταλία από τον Μπενίτο Μουσολίνι.

Ας περάσουμε όμως στο σήμερα.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες φασιστικών συμπεριφορών και αντιδράσεων. Μέσα στην οικογένειά μας, μέσα στο σχολείο μας, μέσα στην παρέα μας, μέσα στην κοινωνίας μας, μέσα στην ζωή μας.

 Κι όσο τα αφήνουμε να διαιωνίζονται τόσο χάνουμε την ταυτότητα του μέλους της οικογενείας, του μαθητή, του φίλου, του μέλους της κοινωνίας, του ανθρώπου.

Πού οφείλονται όμως αυτά τα φαινόμενα;

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε και γιατί αυτά τα φαινόμενα βρίσκονται σε έξαρση στην εποχή μας. Είναι η οικονομική κρίση, ή παράλληλα και κυρίως η κρίση ιδεών που χαρακτηρίζει την εποχή μας; Η εποχή όπου εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, χιλιάδες άνθρωποι αυτοκτονούν, εκατομμύρια είναι άστεγοι, δισεκατομμύρια έχουν πάψει να ελπίζουν. Γιατί ίσως αυτή είναι η πιο τραγική απόρροια όλης αυτής της κατάστασης. Ότι πια δεν ονειρευόμαστε, δεν ελπίζουμε, απλώς καθόμαστε μοιρολατρικά και περιμένουμε το τέλος.

Μήπως όμως ήρθε η ώρα να βγούμε όλοι από τα καβούκια μας και να κοιτάξουμε τον ήλιο;

Μήπως ήρθε η ώρα να διαψεύσουμε όλους τους απαισιόδοξους για την κακή ανθρώπινη φύση και να τους αποδείξουμε πως η καλοσύνη και η συναισθησία είναι αυτές που μας χαρακτηρίζουν; Πως το μόνο που θέλουμε είναι να είμαστε ελεύθεροι, ελεύθεροι να σκεφτούμε, ελεύθεροι να μιλήσουμε, ελεύθεροι να δράσουμε, ελεύθεροι να ζήσουμε;;;